Zignorował biesiadę. Przybył tutaj gotowy do drogi, więc nie musiał marnować czasu na grzecznościowe podjadanie, a trunki nie wydały mu się na tyle atrakcyjne by odciągnąć jego uwagę od przedmiotów i materiałów, które pozostawił po sobie zaginiony. Poczekał aż von Atkin skończy monolog i ruszył w kierunku gabinetu. Kątem oka zauważył, że połowa ich kompanii skusiła się na poczęstunek, więc nie spieszył się specjalnie. Przeglądał przedmioty zebrane przez mężczyznę, mając nadzieję, że wśród nich znajdzie coś, co przykuje jego uwagę. Szukał też możliwych powiązań między przedmiotami, a treścią zapisków. W ich pozycji, każda wskazówka zdobyta przed wejściem do labiryntu, mogła okazać się przydatna.
Był też oszczędny w osądach co do treści zapisków i ich wartości. Nikt prócz samego zaginionego nie wiedział czy zebrane przez niego informacje były przydatne czy nie i ignorowanie ich byłoby głupotą. W końcu nie wiedzieli jeszcze co spowodowało, że mężczyzna zaginął - o ile w ogóle zaginął. W sprawie nadal pozostawało tak wiele znaków zapytania, że Ashariel postanowił nie przepuścić żadnej okazji, do zmniejszenia ich ilości. Z resztą... był tutaj dla pieniędzy, a Pani domu powiedziała, że mogą zabrać te przedmioty, jeżeli uznają je za przydatne. Nawet jeżeli przydatne by się nie okazały, to może znajdowało się wśród nich coś cennego - coś co po wyjściu z labiryntu można będzie spieniężyć, a pieniądze leżące bezpańsko na stole, były zbyt łatwym łupem aby nawet na nie nie zerknąć.
Był też oszczędny w osądach co do treści zapisków i ich wartości. Nikt prócz samego zaginionego nie wiedział czy zebrane przez niego informacje były przydatne czy nie i ignorowanie ich byłoby głupotą. W końcu nie wiedzieli jeszcze co spowodowało, że mężczyzna zaginął - o ile w ogóle zaginął. W sprawie nadal pozostawało tak wiele znaków zapytania, że Ashariel postanowił nie przepuścić żadnej okazji, do zmniejszenia ich ilości. Z resztą... był tutaj dla pieniędzy, a Pani domu powiedziała, że mogą zabrać te przedmioty, jeżeli uznają je za przydatne. Nawet jeżeli przydatne by się nie okazały, to może znajdowało się wśród nich coś cennego - coś co po wyjściu z labiryntu można będzie spieniężyć, a pieniądze leżące bezpańsko na stole, były zbyt łatwym łupem aby nawet na nie nie zerknąć.