Nie zachwyca swoją aparycją tych, którzy nie mieli do czynienia z Jaszczurzym Ludem. Jej stale przymknięte oczy, skryte za gęstymi rzęsami, rzadko pokazują światu swój prawdziwy, lazurowy kolor. Głowę jej zdobi pióropusz z purpurowo-fioletowych, delikatnych piór, który współgra z szaro-błękitną łuską pokrywającą jej ciało. W uszach błyszczą delikatne łańcuszki kolczyków.
Zazwyczaj ubiera się w wygodną, ciemno zieloną bluzę z bufiastymi rękawami i niewielkim dekoltem oraz szerokie, brązowe spodnie, które z powodzeniem imitują długą spódnicę.
Przy pasie dyndają różnokolorowe, pachnące sakiewki, wisi czarna, zdobiona mosiądzem sakwa i krótki nóż z kościaną rękojeścią, który służy do zbioru ziół, niż do obrony.
Wiele dziesięcioleci wędruje pomiędzy światami. Większość z nich już pochłonęła Nicość, jednak ona wszystkie zachowała w pamięci. Zwłaszcza przyjaciół, których tam poznała i musiała zostawić...
Jeśli chcesz ją spotkać, szukaj jej w leśnych ostępach lub na farmie...

***

Pierwsze spotkanie z mieszkańcami tej krainy nie przebiegło dość dobrze. Zaatakowana przez dziwnie pachnącą sierścią istotę, pozwoliła by zawładnęła nią furia. Wcale nie było to chwalebne, jednak jedna jedyna tego przyczyna była taka, że nie potraktowano jej z należnym szacunkiem.
Ból w klatce piersiowej nie chciał ustąpić, mimo stosowania okładów, picia wywarów. Trudno było się schylić, by pielęgnować zioła i opiekować się zwierzętami.
Wolała teraz nie pokazywać się na ulicach miast. Widać społeczność je zamieszkująca nie jest jeszcze gotowa na znajomość z przedstawicielką Jaszczurczego Ludu.