Profil gracza:
Ród Aquila
Łatwo jest utrzymać falangę podczas jednej bitwy, ale któż jest w stanie tego dokonać krocząc równo z biegiem historii? Jesteśmy jak stare drzewo, korzeniami wrastając w głębokie pokłady przeszłości, która niegdyś była teraźniejszością początków Amorionu.
Jeśli potrafisz odczytać pismo kamienia układanego na kamieniu, mowę starych murów, po zmierzchu, gdy ucichnie szum poranka, zgiełk południa i szelest wieczora, udaj się na najwyższą wieżę i ogarniaj miasto spojrzeniem jak ptak. Posłuchaj dzwonienia kowalskich młotów, których ostatnie echa błądzą od wieków w wąskich zaułkach.
Każde z nas było jak liść niesiony wiatrem w nieznanym kierunku. Pojedyncza istota jest ulubioną igraszką losu, zabawką fortuny. Ileż było w każdym z nas marzeń? Ileż było niepojętej tęsknoty? Nigdy nie przysięgaliśmy sobie wierności, nie przelewaliśmy za siebie krwi. Połączyła nas praca, znój od świtu do późnej nocy, wieczne zmagania z martwą materią, której nadawaliśmy nowe kształty. Lojalność jest wyższą formą miłości i przyjaźni. Jeśli robisz coś dla kogoś, jeśli robisz coś z kimś wspólnie, lecz bez dyktatury uczuć, które narzucają fałszywy altruizm, to możesz o sobie powiedzieć, iż jesteś częścią czegoś w i ę k s z e g o.
Wszystko zaczęło się od mithrylu, on dał nam bogactwo i potęgę. Był jak pokarm, dzięki któremu wzrastaliśmy. Prawdziwe piękno jest tworem natury, zaś rzemiosło, które potrafi wydobyć piękno z martwych przedmiotów nazywa się sztuką. Taki był nasz cel: zamieniać wszystko w dzieła sztuki cierpliwą, pokorną pracą. Podejmując wyzwania, osiągaliśmy swoje cele nie bacząc na to, jak odległe były na początku drogi.
Kroczymy falangą przez meandry historii.
|